Οι αποκριές στην Αμφίκλεια (Δαδί) - Μέρος 1ο

                                 Χέει στις γειτονιές από μαθητές του Λυκείου Αμφίκλειας

Έντονο χαρακτήρα είχαν οι αποκριές τα παλιά χρόνια στην Αμφίκλεια (Δαδί). Από την πρώτη ημέρα κιόλας οι Δαδιώτες, άνοιγαν το τριώδιο, άλλοτε μασκαρεμένοι και άλλοτε όχι, γλεντούσαν και διασκέδαζαν, τραγουδώντας τραγούδια αποκριάτικα, σατιρικά, σκαμπρόζικα, πειρακτικά και πολύ πιπεράτα…. που μέσα τους είχαν πειράγματα και υπονοούμενα.  

 

Λάτε μωρέ λάτε να ειπούμε ψέματα,

Λάτε να ειπούμε ψέματα πέντε σακιά γεμάτα.

Ποιος εί – μωρέ, ποιος είδε το σκαντζόχοιρο

Ποιος είδε το σκαντζόχοιρο με το τσαπί στον ώμο

Να σε – μωρέ,  να σεργιανάει στις αργατιές,

Να σεργιανάει στις αργατιές, να λέει ποιος θέλει αργάτες!

Φορτώ – μωρέ,  φορτώσανε το μέρμηγκα

Φορτώσανε το μέρμηγκα πέντε κιλά ρεβίθια,

Βάλαν  μωρέ, βαλάν – κι απανωσάμαρα

Βάλαν κι απανωσάμαρα σαράντα κολοκύθια!....

Τα αποκριάτικα τραγούδια μιλάνε για την ακαμάτρα κοπέλα, για τη ζωηρή παπαδιά, για το γέρο που παντρεύεται κοριτσάκι του μαγιού, το λουλουδάκι, για γριές που θέλουν παντρειά κ.λ.π. Δεν πρέπει να λέγονται άλλη εποχή, γιατί ψωριάζει, λένε, η μύτη.

Το πιο μεγάλο ξεφάντωμα γινόταν την Τσικνοπέμπτη, τα Σάββατα και τις Κυριακές,.  Όλα τα Σάββατα της αποκριάς, μόλις έπιανε το σούρουπο,  οι Δαδιώτες ανάβανε φωτιές στις γειτονιές με κέδρα και πουρνάρια τα γνωστά μας «χέι», απομεινάρια από τις αρχαίες Διονυσιακές γιορτές. Στο «χέι» έβγαινε όλη  η γειτονιά με μεζέδες, πίτες, κρασί.  Χόρευαν όλοι μαζί – μικροί και μεγάλοι, μασκαρεμένοι και μη – πηδούσαν  τη φωτιά και με τα αποκριάτικα τραγούδια το γλέντι κρατούσε πολύ αργά. Αυτές τις ημέρες για χάρη του «χέι» επιτρεπόταν ο σταχτοπόλεμος, τα πειράγματα και κάθε είδους αστεία…