Γεώργιος Παπαλιάκος (1921-2010)

Συμπληρώθηκαν εφέτος δυο χρόνια από το θάνατο του αειμνήστου  Λυκειάρχη Γεωργίου Παπαλιάκου. 

Ο Γεώργιος Παπαλιάκος γεννήθηκε στην Αμφίκλεια (Δαδί) Φθιώτιδας, στις 12 Δεκεμβρίου του 1921, και ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά του Ευσταθίου και της Παναγιούς Παπαλιάκου, το γένος Κοτσάνη.

Ως μαθητής ευτύχησε να έχει καθηγητή τον Χρήστο Ενισλείδη, θεολόγο, ο οποίος υπήρξε μέντοράς του και αυτός ο οποίος τον εμψύχωσε ν΄ ακολουθήσει πανεπιστημιακή καριέρα. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Αμφίκλειας το 1939 και εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τον ίδιο χρόνο.

Ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος (1940-1945) αποβαίνει και γι΄αυτόν καθοριστικός. Tο Δεκέμβρη του ΄44 (Δεκεμβριανά) συλλαμβάνεται στην Ομόνοια και στέλνεται σε στρατόπεδο στην έρημο El Daba της Αιγύπτου, όπου θα παραμείνει για ένα χρόνο αιχμάλωτος των Άγγλων. Θα αφεθεί ελεύθερος και θα επιστρέψει στην Ελλάδα το 1945, με την αποχώρηση των αγγλικών στρατευμάτων. Μέσα σε μια Ελλάδα που σπαράζεται από τον εμφύλιο, θα κατορθώσει με πολλές αντιξοότητες να πάρει το πτυχίο του από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμήμα Ιστορικό - Αρχαιολογικό, το 1947. Θα υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στη Μακρόνησο (1947-1949).

Με τη απόλυσή του από το στρατό διορίζεται καθηγητής στη δυσπρόσιτη τότε Φλώρινα στο Αρρένων Γυμνάσιο. Στη Φλώρινα θα μείνει μέχρι το 1954 οπότε και θα καταφέρει να μετατεθεί στο ΣΤ΄ Γυμνάσιο Πειραιώς.  Το 1955 μετατίθεται στο Ζ΄ Θηλέων Γυμνάσιο Αθηνών, στο Κολωνό. Θα παραμείνει δεκαεπτά χρόνια έως το 1971.

Tο 1958 παντρεύεται τη Βάσω Κάσση, το γένος Παπαλάμπρου και αποκτά δύο κόρες τη Νάγια (Παναγιούλα) και τη Ζανίτα (Ιωάννα).  Απέκτησε μια εγγονή από την κόρη του Νάγια, τη Βασιλική – Μελίνα και δύο εγγόνια από την κόρη του Ζανίτα, το Γιώργο και την Ολυμπία.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας  αρχίζουν οι μεταθέσεις. Πρώτα στη Σπερχειάδα, μετά στον Πόρο, μέχρι το 1973, οπότε και μετατίθεται στο Γυμνάσιο της  Κατούνας Αιτωλοακαρνανίας αλλά ως Γυμνασιάρχης αυτή τη φορά. Στην Κατούνα θα μείνει ένα χρόνο και θα μετατεθεί το 1974, ως Γυμνασιάρχης, στο Γυμνάσιο Αμφίκλειας.

Στην Αμφίκλεια θα μείνει ως το 1980 και θα μετατεθεί βαθμό του Λυκειάρχη. Θα ζητήσει μετάθεση για την Αθήνα διότι οι κόρες του σπουδάζουν εκεί –η μια στο Πάντειο και η άλλη στη Φιλοσοφική- και θα τοποθετηθεί Λυκειάρχης στο 8^ο Λύκειο Αθηνών.

Το 1982 εξ αιτίας προβλημάτων υγείας θα συνταξιοδοτηθεί και αρχικά θα μείνει στην Αθήνα μέχρι να εγκατασταθεί οριστικά το 1996 με τη σύζυγό του στην Αμφίκλεια, όπου και θα παραμείνει μέχρι το θάνατό του στις 16/6/2010.

Συγγραφικό έργο

-       Άρθρα στην εφημερίδα «Σκαπανείς», Μακρόνησος, 1947

-       Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ηλίου, λήμμα Αμφίκλεια, τ.2^ος , εκδ. Α΄, 1948.

-   «Το Δαδί του Παρνασσού εις την Ιστορίαν και τη Λαογραφίαν», περιοδ. Παν, σ. 241-242, 1954.

-       «Λαογραφικά Ρούμελης-Το Δαδί», εφημ. Βραδυνή, 28/11/56 και 5/12/56, άρθρα.

-    «Μεγαλοβδομάδα και Πάσχα στην ελληνική ποίηση», εφημ. Βραδυνή, 18/4/57 και 24/4/57, άρθρα.

-       «Το Μοναστήρι του Δαδιού», Χρ. Ενισλείδη και Γ. Παπαλιάκου, 1964.

-       «Το Θείο δράμα και η Ανάσταση στη νεοελληνική ποίηση», δελτίο Ροταριανού Ομίλου Αθηνών, τ. 35-39, 1973.

-       «Λαογραφία του Δαδιού», Πορείας Λόγος, Λαμία, Α΄ ΓΕΜΕ, 1976.

-       Προλόγισε την έκδοση του έργου «Η Αμφίκλεια» του Χρ. Ενισλείδη, έκδ. Ορειβατικού Συλλόγου Αμφικλείας, 1978.

Ανέκδοτα έργα

-       Στρατιωτική Λαογραφία, χειρόγραφο, 1955.

-       «Η περιπέτεια» El Daba, χειρόγραφο, 1944-45.

-       Ζωγραφικά εργα.